Het avontuur van Big Brother is voorbij voor Axel. Hij heeft uitgebreid teruggekeken op zijn verblijf in het huis en geeft toe dat hij het heeft onderschat.

Vooral de dagen bleken toch wel erg lang te zijn. Zijn afscheid zag hij wel aankomen en was mede daardoor voor het eerst gespannen.

Een taaie

Ik heb bij elke nominatie die ik heb gehad weinig spanning gevoeld, omdat ik dacht ‘ik zie het wel’. Bij deze nominatie had ik echt spanning, omdat ik er samen met Jane op stond. Daardoor was dit een hele taaie.

Toen kwam ook nog eens als eerste Sharice erop dat zij mocht blijven, dan weet je al dat één van ons gaat. Ik had dit spel sowieso samen met Jane nog keihard door willen spelen.

We hebben het er ook over gehad, het gaat voor haar nu misschien een iets eenzamer gevoel geven omdat we alle dingen samen deden en bespraken.

Alle plannetjes die we samen maakten, dat gaat wel sowieso een gemis worden. Ook voor mij nu ik erbuiten ben.

Op die momenten verkeken

Over zijn eerste twee weken: “Ik kwam hard binnen en lag daardoor niet lekker in de groep. Mijn insteek is bij veel mensen in het verkeerde keelgat geschoten. Ik heb me verkeken op de momenten dat je niet veel te doen hebt. Na een week werd ik ziek, dus dat was een taaie tijd. Ik ben daardoor ook binnen vier dagen gebroken, dat had ik totaal niet verwacht. Omdat ik in de buitenwereld totaal niet zo ben. Normaal kan ik met iedereen overweg. Ik wil niet zeggen dat ik werd buitengesloten, maar ik lag er niet lekker in. Het lukte ook niet, het was allemaal een opstapeling van alles. De luxe die je niet hebt, op de grond slapen. Dat gaf mij een heel slecht gevoel en een alleen gevoel. Daarna ben ik mezelf geworden, dus zeven weken hebben ik leuk het spel kunnen spelen.”

➡ Niets missen van Big Brother? Volg deze Big Brother groep!